جامعه سرآمدان رسانه در «رسامد» دور هم جمع شدند
1402/05/21 20:12
هنرآفرین - محراب توکلی: با ظهور و حضور درام اجتماعی و رئالیستی در سینمای ایران، فیلمسازانی بسیاری از جمله «سعید روستایی» سعی در نمایش التهاب با میزانسنهای ناهموار و دوربینهای روی دست را داشتند. التهابی که به عنوان یک اتمسفر برای یک شکل از آسیبشناسیِ دراماتیک مورد استفاده قرار میگیرد. معمولاً فیلمسازان با این رویکرد عنصر «اتمسفر» یا «فضا» را برجسته کرده و عناصر دیگر از جمله بازیگر را در مراتب پایینتر قرار میدهند.
اگر به شکل دقیقتر به «فیلم ابد و یک روز» نگاه کنیم، میزانسنهای سیالِ روستایی در آن خانه را به یاد میآوریم که باعث و بانی خشم و هیاهو در آن خانه محقر میشد.
نوید محمدزاده در حجم سنگین این خشونتها، شروع به موج سواری میکند. بنابراین نه تنها حضورش زیر بار اتمسفر نمیرود بلکه تمام رفتار و کردارش به همراه آن مونولوگ معروف (سمیه نرو) بر فضای داستانی و مضمونی اثر فائق میآید. او با نفیر و درد گره میخورد و پرسونای خود را به یک فرد معتاد نزدیک میکند.
اگر کمی به عقبتر برگردیم به «عصبانی نیستم» اثر رضا درمیشیان میرسیم. معضلات یک دانشجوی دلباخته که زیر آوار دشواریها روانِ خود را فدا میکند و به مرز جنون کشیده میشود. در این فیلم نیز نوید محمدزاده به درک درستی از رنج میرسد و مواجه شدن با آن رنج را در فعل و انفعالاتی دیوار وار خلاصه میکند. هر جمله و هر نگاه او خبر از نوعی بغض فرو خفته میدهد که در گلوی هر دانشجویی احساس میشود. این بازیگر با ترس، غرور و خستگی آن بغض در گلوی هم نسلهایش به لرزه میاندازد.
نوید محمدزاده در گامهای بلندی که رو به جلو برمیدارد با فیلمهایی مانند «متری شش و نیم» و «سرخپوست» در جشنواره فجر حاضر میشود.
دو فیلم با دو نقشی کاملا متفاوت که میتواند نشانگر مهارت این بازیگر مقابل دوربین باشد.
شخصیت او در فیلم سرخپوست کاملا بر خلاف آثار قبلیاش قرار میگیرد. محمدزاده با منشی ایستا و ساکن به نحوی زیرپوستی با بحران تا میکند و ما به ازای تمام آن احساسات و فریادهایی که از او سراغ داشتیم، تنهایی می شود. یک تنهاییِ دلنشین که به عشق و مروت آغشته شده است.
زیست درونی و ساکن این هنرپیشه مقابل دوربین در فیلم «خفهگی» ساخته فریدون جیرانی و سریال «قورباغه» اثر هومن سیدی نیز قابل رویت است. از این با توجه به آن فریادها و این نجواها نوید محمدزاده در یک اِشِل ممتاز بازیگری قرار میگیرد. بازیگری که پیشتر -خارج از بحث درام اجتماعی و عاشقانه- توانایی خود را در ایفای نقش کمدی، با بودن روی صحنه تئاتر به رخ کشیده است.
نوید محمدزاده با قدمگذاری در موقعیتهای درست و درک سناریو متناسب با شخصیت، اکنون دارای جایگاهی ویژه در این سینما است.
تازهترین اثر او با نام «تفریق» اثر مانی حقیقی هماکنون مراحل پست تولید خود را پشت سر میگذارد.
لینک کوتاه : https://honarafarinnews.ir/wf/1048